عسل آویشن

تاریخچه آویشن

قرن‌ها پیش مصریان هوشمندانه از آویشن برای مومیایی کردن استفاده می‌کردند. آویشن به دلیل داشتن تیمول زیاد، باکتری‌ها و قارچ‌ها را از بین می‌برد و ماده‌ای فوق‌العاده برای مومیایی کردن است.

در دوران باستان، آویشن نماد شجاعت، مردانگی و قدرت بود. سربازان رومی به نشانه‌ی احترام شاخه‌ای از برگ‌های آویشن را مبادله می‌کردند.
یونانی‌ها و رومی‌ها دسته‌ی آویشن را به منظور پاک‌سازی خانه‌ها و معابد خود می‌سوزاندند. آنها هم‌چنین برای مصرف دارویی، آویشن را در آب حمام خود استفاده می‌کردند.

در قرون وسطی در اروپا، برگ‌های آویشن را زیر بالش می‌گذاشتند تا خواب آرامی داشته باشند. در آن دوران هم‌چنین آویشن را در تابوت‌ها نیز قرار می‌دادند، چون مردم اعتقاد داشتند باعث می‌شود فرد متوفی با دلگرمی قدم به زندگی بعدی خود بگذارد.

عسل طبیعی – صهبا – عسل آویشن

آویشن یا آزربه (نام علمی: Thymes) در ایران ۱۴ گونه گیاه معطر و چند ساله دارد. این گیاه دارویی بهترین درمان برای عفونت های تمام قسمت های بدن است. آویشن یکی از گیاهان پرخاصیت دارویی است که از زمان های قدیم مصرف آن به شیوه های مختلف برای درمان انواع بیماری ها توصیه شده است. این گیاه علفی و معطر، دارای خواص دارویی بسیاری است و از آن در صنایع غذایی ، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود.

عسل طبیعی – صهبا – عسل آویشن

پراکندگی گیاه آویشن

این گیاه، بومی قسمت‌های مرکزی و جنوب اروپا، بالکان و قفقاز است.

در اروپای مرکزی، شرق آفریقا، هند، ترکیه، مراکش و آمریکای شمالی، در سطوح وسیع کشت می‌گردد. صادرات آن، اکثر از کشورهای اسپانیا، فرانسه، بلغارستان و مجارستان به دیگر نقاط جهان صورت می‌گیرد.

در کشور خودمان نیز گیاه آویشن بیشتر در محدوده شمال غربی و و استان های مرکزی و کرمانشاه برداشت می شود .

خواص عسل آویشن

بهبود عملکرد دستگاه گوارش، بهبود روحیه و ضد اضطراب،تنظیم کلسترول خون،تنظیم فشارخون ،ضد سرطان، کاهش درد قاعدگی،درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم، تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی ، تسکین درد های شکمی و روده